Chów i hodowla zwierząt gospodarskich/ Farm animal breeding and husbandry (11)
Ekspozycja ta składa się z trzech zagadnień takich jak: METODY HODOWLANE, CHÓW ZWIERZĄT oraz INSEMINACJA.
Pierwsza część wystawy „Medoty hodowlane” dotyczy pracy hodowlanej w udoskonaleniu ras. Przedstawiono tutaj między innymi selekcję i systemy kojarzeń zwierząt. Kojarzenie międzygatunkowe przeprowadzał m.in. Leopold Walicki. W 1847 roku skrzyżował on krowę z żubrem. Wznowienie tego eksperymentu nastąpiło w 1958 roku w Zakładzie Badań Ssaków PAN w Białowieży. W pawilonie można podziwiać preparat żubronia o imieniu Filon, który został podarowany do naszego Muzeum w 1974roku.
Na ekspozycji zaprezentowano zagadnienia obejmujące ocenę zwierząt hodowlanych: koni, bydła, owiec, drobiu i trzody chlewnej. Przedstawiono również fotografie oraz przegląd ras hodowanych w Polsce na przestrzeni XIX i XX wieku.
Najciekawsza oraz najbardziej rozbudowana jest część środkowa, czyli sala „Chowu zwierząt”. W specjalnie zaaranżowanych stanowiskach wyeksponowano różne rasy zwierząt, takie jak: krowa rasy czerwonej polskiej wraz z cielakiem na głębokiej ściółce, owce rasy wielkopolskiej. Znajdują się tutaj m.in. kojce dla świń i grzędy dla kur. Wśród powyższych eksponatów znalazły się też preparaty zwierząt, które wzbudzają szczególne zainteresowanie wśród zwiedzających. Są to m.in. preparat konia czystej krwi arabskiej Cometa, zasłużonego w polskiej hodowli koni arabskich oraz krowy rasy nizinnej czarno-białej, o imieniu Adeldeadema, słynącej ze swojej żywotności, płodności i produkcyjności. Jako jedna z pierwszych została też zapisana do księgi elity.
Ostatną częścią wystawy jest sala „Inseminacja”, na której zobrazowano krycie naturalne, grupowe oraz indywidualne aż do sztucznej inseminacji. Pierwsze kroki w kierunku doświadczeń nad inseminacją rozpoczęli prof. Tadeusz Olbrycht oraz prof. Roman Prawocheński. Ekspozycja przyciąga uwagę również ze względu na sprzęt specjalistyczny, taki jak naftowe aparaty wylęgowe, inkubatory elektryczne. Nie brakuje też jednak obiektów związanych z gospodarstwem chłopskim np. skrzyni i koszy do nasiadki drobiu na jajach. Obok wyjśca z ekspozycji umieszczona jest majestatyczna, ogromna, głowa buhaja Geeltje’a Adema 16016/K, najsławniejszego w latach 50. XX w. Urodzony w 1945r. we Fryzji Holenderskiej był czołowym reproduktorem w Zakładzie Unasieniania w Kosowie koło Gostynia.
/Mateusz Wojtuś/