Wystawa prezentuje przemiany dokonujące się w mechanizacji uprawy roli w XIX i XX wieku. Na ekspozycji można zobaczyć maszyny i urządzenia służące do uprawy, siewu i sadzenia roślin oraz pielęgnacji założonej już plantacji. Począwszy od radeł, pługów, przez brony, wały, włóki, siewniki, pielniki, aż po dołowniki do sadzenia ziemniaków, sadzarki oraz obsypnik.

Wystawa ukazuje różnorodność rozwiązań technicznych w tamtym okresie oraz pokazuje kierunki rozwoju w konstrukcjach konkretnych urządzeń. Początki to oczywiście narzędzia drewniane lub drewniane z metalowymi elementami sprzęgane z końmi aż po całkowicie stalowe konstrukcje agregowane z ciągnikami.

Na wystawie zgromadzono w sumie sześćdziesiąt cztery obiekty. Najliczniej reprezentowanymi grupami są narzędzia orne oraz uprawowe – w każdej z tych grup prezentujemy po dwadzieścia cztery obiekty. Wyeksponowane zostały ponadto: siewniki, narzędzia do sadzenia roślin okopowych oraz narzędzia pielęgnacyjne.

Wśród pługów charakterystycznym obiektem jest pług wrzesiński, zwany także z języka czeskiego „ruchadłem bezkoleśnym”. Pług tego typu został skonstruowany przez kowali z Wrześni na początku XIX wieku. W roku 1830 ten typ pługów był już rozpowszechniony wśród gospodarstw w tym rejonie.

W kategorii narzędzi do siewu jednym z obiektów szczególnie wyróżniających się na wystawie jest siewnik taczkowy do wysiewu roślin drobnonasiennych, ze szczoteczkowym systemem wysiewającym, wyprodukowany w Poznaniu w zakładach Hipolita Cegielskiego około 1900 roku. Drugi siewnik zasługujący na to by tu o nim wspomnieć służył do wysiewu buraków cukrowych na poletkach doświadczalnych. Jest to siewnik trzyrzędowy napędzany ręcznie.